Konum: Adıyaman, Belirtmek istemiyorum. (37.763650 38.277260)
Henüz 5 yaşında iken, evet yanlış duymadınız 5 yaşında iken birden çok "tecavüz"e uğradım. 5 yaşındaydım ve kimseyi tahrik etmiyordum, etek giymiyordum, imalı imalı bakmıyordum. Bunun bir açıklaması olamazdı.
Aile dostumuzun evinde oyun oynardık sürekli, onların elinde büyümüştüm. Bir gün evin büyük oğlu (ki o dönemler 30lu yaşlarında) bana cinsel hareketlerde bulunmaya başladı. Daha 5 yaşındayım, ne olduğunu bilmiyorum, anlamıyorum. Bana bir oyun öğretir gibi yakınlaşmaya başladı ilk başta. Devamında ise 8 yaşıma kadar bana sürekli tecavüz etti. Evin dolu ya da boş olması önemli olmadan kapısını kilitlediği odada sürekli bunu tekrarladı. Çok korktum, eğer bunu birine söylersem ikimizi de öldüreceklerini söylediğinden kimseye bir şey diyemiyordum. Yanlış olduğunu anlamama rağmen ne olduğunu bilmiyordum. Başka arkadaşlarını da bu işin içine karıştırıyordu.
Bu süreçte başka bir aile dostumuzun çocuğu (18 yaşlarında) henüz 6 yaşımdayken bana 3 kere tecavüz etti.
Öz kuzenim 7 yaşımda beni uzun süre boyunca taciz etti.
Büyüdüğümde anladım ve asla kimseye anlatamadım. Hiçbir erkeğe güvenim kalmadı. Bu yüzden bir sürü psikolojik sorun yaşıyorum hala hayatımda, bir psikologa bile anlatmaya çekiniyorum.
Asla ama asla normal bir hayat yaşayamayacağımı bilmek, bu çok can yakıyor.
Lütfen kimseye güvenmeyin, aile dostlarınızın yanına çocuğunuzu bırakmayın. Ne kadar iyi insanlar olurlarsa olsun, hiç beklemediğiniz bir yerden gelebiliyor tehdit.
Ailem hala onlarla konuşur, görüşür.
Düğününe götürdüler beni o adamın, sonrasında çocuğunu gördüm.
Umarım çocuğu hiçbir zaman bunu yaşamaz ama o bunun cezasını çeker ömrü boyunca.
Ben hiç çocuk olamadım, ben hiç genç kız olamadım, ben hiç mutlu olamadım. Başkası da umarım yaşamaz.
Yorum yapmak için giriş yapmanız gerekiyor. Giriş yap