Metrobüs ile okula gidiyordum. Metrobüs çok dolu olmamasına rağmen boş koltuk olmadığı için ayakta duruyordum. Kulağımda kulaklık ve kolumda büyük bir çanta vardı. Metrobüs fren yaptıkça çantam ağırlığı sebebiyle hareket ediyor ve ben maalesef ki yaşadığım şeyin ilk başta çantamın kalçama çarpması zannettim. Sonra arkamda biri olduğunu farkettm ve iki adım ileri gittim. Sonra arkama baktığımda birinin benim tam arkamda durduğunu ve maalesef pantolonundaki kavarıklığı gördüm. O an ilk şoku atlatamadan titremeye ve bağırmaya başladım. Defol git sapık diye bağırdığımı hatırlıyorum, ve o sapık bana “akşam olsa daha farklı olurdu dua et gündüz” gibi bir cevap verdi. Ben ne söylediğimi hatırlayamıyorum çünkğ şoka girmiş ve çılgınca bağırıyordum. Arkadan bir kadın “olay çıkarma kızım” diye bana seslendi. Ne diyeceğimi şaşırıp kalakaldım. Etrafımdaki kimse beni savunmuyor, sadece ağlamamı ve bağırmalarımı dinliyordu. Arsız tacizci, “yarım saattir arkandayım hoşuna gitti heralde” gibi yine iğrenç bir söylemde bulundu. Benim artık dilim tutulmuştu ve metrobüs hareket halindeydi. Önümde 30-35 yaşlarında duran bir adam telefonla konuşuyordu ve ben o adamın kolundan tutup sadece “yardım et, bişey yap lütfen” diyebildim. Adam kalkıp o sapığı tuttu ve “in lan aşağı” diye silkeledi. Ve o sapık “polis çağır istersen banane, yol paramı verirsen inerim” gibi bi cevap verdi. Ben ağlarken arka taraflara geçtim ve ilk durakta indim. Yaşadığım bu korkunç olayı atlatmam çok uzun sürdü ve aylarca okul yolumu uzatmasına rağmen vapur ve metro kullandım, metrobüse binmedim.

1 kişi destek verdi.

YALNIZ DEĞİLSİN / DESTEKLİYORUM!

Yorum yaz DAHA FAZLA BİLDİRİM